İmam Ahmed Bin Hanbel'in Müctehidler Arasındaki Mevkii

İmam Ahmed Bin Hanbel'in Müctehidler Arasındaki Mevkii

1 Ağustos 1951-13. Sayfa-Dergi: İslamın Nuru

Sayı: 1. Cilt 4. Sayı

Ahmed bin Hanbel hazretleri, bütün ehli sünnet arasında tebcil edilen dört muazzam,mübarek müçtehidin dördüncüsü bulunmaktadır. Haiz olduğu kemalat ve merarife karşı imam şafii gibi üstazları bile meclubiyet gösterirlerdi. Hatta imam şafii demiştir ki ‘’ben bağdattan çıktım orada Ahmed bin hanbelden daha fazıl,daha alim, daha fakir bir halef bırakmadım.’’

Kitab-ı Tehzibi’l Esmada yazıldığı üzere yine imam şafii demiştir ki ‘’ben ahmed ibni hanbel ile Süleyman bin davud-u haşimiden daha akıllı kimse görmedim’’

Ebu hatim de demiştir ki ‘’ bir kişiyi gördün mü Ahmet ibni hanbeli seviyor, bil ki o sahib-i sünnettir.’’ Bazı zevatın kanaatine nazaran imam ahmedin hadis-i şerif sahasındaki vüsat-i ıttılaı, kudret-i ilmiyesi, fıkıh sahasındaki vüsat ve kudretinden daha ziyadedir.

İmam ahmedin ne büyük ne kudretli bir müçtehit olduğunu anlamak için -el muğni- gibi pek kıymetli kütüb-ü Hanebileye müracaat edilmesi kafidir. İmam Ahmet hazretlerinin menakıbına dair imam beyhaki, ebu İsmail el ensari, ebul ferec ibnül cevzi gibi yüksek alimler tarafından yazılmış bir hayli asar vardır.

İmam Ahmet bin hanbelin hayatı ve metanet-i ahlakiyesi

İmam Ahmet hazretleri, pek ziyade abid,zahit,yüksek bir seciyeye malik pek nezih bir hayatı haiz idi. Fakirane yaşamayı bir nimet sayar, ‘’insana az bir mal yetişir, çok mal yetişmez’’ derdi. Kendisine teveccüh eden servet ve riyaseti kabulden istinkaf ederdi. Halife mütevekkil tarafından kendisine her gün pek mükellef bir sofra yemek gönderilirdi. Fakat o, onu kabul etmez, bu yemeklerden yemezdi, vakit vakit yüz gösteren sıkıntılara, iptilalara karşı büyük bir metanetle mukavemet gösterir,takip ettiği züht ve takva yolundan asla ayrılmazdı.

Halife memun zamandı kadı’l kudat Ahmet ibni düvatın yanlış bir içtihadı olan malum bir meseleden dolayı bu muhterem Ahmet ibni hanbel hazretleri de mutasım halife tarafından hapsedilmiş, darp edilmişti. Hapis müddeti yirmi sekiz ay devam edip (220) senesinde hapisten çıkarılmıştır. Hazreti imam, bu vesile ile de bütün hak ve hakikat taraftarlarının kıyamete kadar tebciline layık bir diyanet ve şehamet misali vücuda getirmiş oldu.

İmam ahmede, halife Vasık zamanında bir fenalık yapılmamış, vasıktan sonra hilafete nail olan kardeşi mütevekkil ibni mutasım ise ikram etmiş, sonunla meşveret etmedikçe kimseye bir vazife tevcih etmemekte bulunmuştu. Bu ikram ve hürmet, o büyük alimin vefatına kadar devam etmiştir. İmam Ahmet hazretleri 164 tarihinde doğmuş,241 senesinde bağdatta vefat etmiştir. Bab-ı harp denilen kabristanda metfundur. Rahmetullahi teala aleyh

İstanbul müftüsü Ömer Nasuhi Bilmen